Ongekend in Roosendaal

Nadia is docent en jobcoach voor anderstaligen bij Curio. In haar klas zitten leerlingen van wel 15 verschillende nationaliteiten. Mijn moeder zegt altijd: “Waar je ook bent, met wie je ook bent, het gaat erom wat je er zelf van maakt.” Dat is wat ik ook probeer door te geven aan mijn leerlingen en mijn eigen kinderen.’

Kun je wat vertellen over jouw opvoeding?

‘Mijn broer en ik zijn beiden opgevoed met zowel Marokkaanse als Nederlandse normen en waarden. Wij zijn moslim en dat gaat over universele waarden: goed doen, elkaar met respect behandelen en je ouders eren. Bij ons was de regel vroeger: als de lantaarnpalen aan gaan, moet je naar huis. Dat betekent dat mijn broer en ik nooit uit zijn geweest. Toen mijn vriendinnen gingen discorolschaatsen in de Leysdream, moest ik thuis zitten. Dat was al puber best moeilijk, maar mijn vader was daarin heel beschermend naar ons toe. Aan de andere kant mocht ik wel met alles meedoen wat school gerelateerd was. Op kamp, op schoolreisjes naar London of een studie in het buitenland.’

En hoe doe jij dat met jouw kinderen?

‘Met mijn eigen kinderen doe ik dat anders. Ik doe veel op vertrouwen, transparantie en eigen verantwoordelijkheid. Maar ook ik probeer een mooie mix te maken tussen de Marokkaanse en de Nederlandse cultuur. We doen mee aan de Ramadan en vieren het Suikerfeest, dat geeft een groot gevoel van saamhorigheid. Zowel mijn broer en ik als mijn kinderen gingen ook naar de carnavalsoptocht, vierden Sinterklaas met surprises en thuis stond ook gewoon de kerstboom. Wij grijpen elke gelegenheid aan om een feestje te bouwen.’

Wat is voor jou nou typisch Marokkaans?

‘Typisch Marokkaans is gastvrijheid. Behandel de ander zoals je zelf behandeld wil worden. Een kopje koffie of thee presenteren we mooi en rijkelijk om ook van de kleine dingen met aandacht te genieten. Typisch Nederlands is punctualiteit en eerlijkheid. Mijn moeder heeft al 2 keer haar portemonnee terug gekregen van een eerlijke vinder.’

Heb jij je, als eerste Marokkaanse dochter, ooit een buitenstaander gevoeld?

‘Ik heb op de Petrusschool gezeten, dat is nu basisschool de Appel. Daar had ik 1 Turkse vriendin en de rest was allemaal Nederlands. Ik heb me nooit anders gevoeld, ik was altijd onderdeel van de klas. Mijn moeder zegt altijd: we komen allemaal met 9 maanden uit onze moeder. Vanuit ons geloof geldt ook: Niemand is meer dan een ander. Iedereen is verschillend maar we moeten proberen met z’n allen door 1 deur te kunnen. Het gaat om het werken aan je eigen ontwikkeling.’

Hoe zit dat in de klas waar jij aan lesgeeft?

‘Ik werk al 20 jaar als docent voor anderstalige leerlingen op het Curio College. In mijn klas zitten leerlingen van wel 15 verschillende nationaliteiten. Ik zag altijd: mijn klas is als de wereld. We hebben meer overeenkomsten dan verschillen en willen allemaal met respect behandeld worden. Die wereldse blik van mijn ouders en harmonieuze manier van opvoeden, wil ik ook aan mijn leerlingen meegeven.Open staan voor een ander, daar leer je zo veel van.’